Hoezo druk? Prioriteiten stellen in de vereniging.

Steeds minder vrijwilligers zijn te porren om zich langdurig voor een omvangrijk takenpakket aan hun vereniging te binden. Als op deze tendens niet op tijd wordt ingespeeld, komt er steeds meer werk op steeds minder schouders te liggen. De overblijvende actieve verenigingsleden worden daardoor steeds drukker: zij zijn bezield door het ‘heilig moeten’ om de vereniging overeind te houden. Besturen komen dan steeds minder aan het echte besturen toe. Besturend, organiserend en uitvoerend werk, lopen dan nogal eens door elkaar.

Door de enorme betrokkenheid verliest men zich in de waan van de dag: het ene gat wordt dan met het andere gevuld. Men rent van hot naar her maar ziet steeds minder resultaat. Er is geen tijd meer om afstand te nemen. Afstand om de gang van zaken nader te bezien, om noodzakelijke activiteiten te onderscheiden van de niet zo noodzakelijke. Afstand om weer greep op de werkzaamheden te kunnen krijgen, om daadwerkelijk te kunnen (be)sturen. Want besturen is keuzes maken. Dat betekent prioriteiten stellen: wat moet eerst, wat later en wat niet (meer).

De moderne vrijwilliger wil een overzichtelijke klus, een afgebakende taak toegesneden op de persoonlijke wensen. Wil de vereniging voor hem aantrekkelijk blijven dan moeten werkzaamheden zó georganiseerd worden dat de vereniging hem wat te bieden heeft. Dat gaat niet vanzelf. Daarvoor moet het organiseren vaak anders gebeuren. Splitsen van taken en bijbehorende verantwoordelijkheden en mensen verantwoordelijk maken voor de samenhang.

De workshop laat ruiken aan de manieren waarop de vereniging tot een andere aanpak kan komen. Maar er bestaat geen standaardoplossing - iedere situatie is uniek. Een vereniging zal het zelf moeten doen. Daarbij helpt het werkboek. Aan de hand van de checklists kan een vereniging het roer weer in eigen hand nemen.